Zajęcia ludności średniowiecza:

Od połowy okresu średniowiecza (X w.) życie społeczno – polityczne było ściśle związane z konfliktem pomiędzy władzą świecką i duchowną. Za panowania cesarza Konstantyna IV Kościół otrzymał prawo swobodnego rozwoju, a na przełomie VIII i IX wieku poparcie cesarza Karola Wielkiego, co sprawiło, że Kościół stał się jedną z głównych potęg politycznych. Kościół głosił, że istnieje jeden naczelny cel życia: zasłużenie na zbawienie wieczne w niebie. Do zdobycia najwyższej władzy dążyło też cesarstwo, dlatego spory pomiędzy tymi dwoma potęgami rychło przerodziły się w konflikt i z czasem doprowadziły do upadku autorytetu, zarówno papiestwa, jak i cesarstwa.

Duchowieństwo : 

Było jedyną w średniowieczu wykształconą klasą. W klasztorach układano i przepisywano księgi, gromadzono biblioteki. Pracowitość zakonników w tym względzie stała się niemal symbolem, a frazeologizm „benedyktyńska cierpliwość” do tej pory funkcjonuje w naszym języku. Później pojawili się zawodowi przepisywacze książek, tak zwani kopiści, którzy swoje zajęcie traktowali jako jedno z ważnych rzemiosł. Ze stanu duchownego wywodzili się prawnicy, uczeni i profesorowie mający wpływ na kształtowanie się poglądów ludzi średniowiecza. Ingerowali też w rozwój literatury, kultury i sztuki, dlatego w średniowiecznej kulturze przeważają elementy religijne. Łacina była powszechnym językiem Kościoła, prawa, nauki oraz piśmiennictwa i dominowała przez całe wieki średnie.

Rycerstwo:

Wpływową warstwą społeczną było w średniowieczu rycerstwo. System feudalny wykształcił się w wyniku wojen, rycerze więc mieli ogromne znaczenie w społeczeństwie. Na dworach książęcych i rycerskich wytworzył się nawet odrębny rodzaj świeckiej kultury rycerskiej, chociaż i do niej przeniknęły elementy religijne.

Mieszczanie:

Mieszczanie zamożnością i poziomem kultury dominowali nad mniej okrzesanym średnim i biednym rycerstwem. Ale i ci nie mieli znaczącego wpływu na sprawy polityczne kraju, ich prawa były ograniczone.

Chłopi:

Chłopi - nie posiadali żadnych przywilejów. 

Średniowieczne stroje:

Strój kobiecy w interesującym nas okresie składał się z następujących części:

-koszula
-reformy
-pończochy
-suknia spodnia
-suknia wierzchnia
-pasek
-nakrycie głowy
-obuwie
-płaszcz

 Poszczególne części garderoby przybierały różną formę w zależności od mody, pozycji społecznej i zamożności właścicielki.